Bu yazı mindful.org sitesinde Shelly Thygielski tarafından yazılan makalenin çevirisi olarak yayınlanmaktadır. Eğer insanları memnun etmeyi alışkanlık edinmişseniz, hayır demek zor olabilir ve beraberinde suçluluk duyguları da getirebilir. Shelly Tygielski, meditasyon gibi, hayır demenin geliştirmemiz gereken bir alışkanlık olduğunu hatırlatıyor. “Hayır " Tam Bir Cümledir. "Hayır", çoğumuzun çok seyrek kullandığı bir kelimedir. Ve daha da kötüsü, "Hayır" dediğimizde genellikle her türlü acayip açıklamayı ekleriz. Ancak "Hayır" tam bir cümle ve işte nedeni. "Hayır" demek tamamen, zamanınızı en fazla etkiyi yaratacak şeylere odaklamanıza izin veren kişisel sınırlar oluşturmakla ilgilidir.
Zamanınızı nasıl harcayacağınızı seçebilmeniz için "hayır" demenin 3 yolu. Şu kısımda anlaşarak başlayalım: Bir şeylere nasıl "HAYIR " diyeceğimizi bilmiyorsak, "EVET" demek anlamını yitirir. Her şeye "evet" dersek, aslında savaşmaya çalıştığımız model ve standartlara dayanan hareketler ve topluluklar inşa ediyoruz. Bu standartları iyi biliyorsunuz, yaşanması imkansız olan ve kapitalizm tarafından beslenen, sürekli meşgul olmayı ödüllendiren ve insanların hayatlarını sosyal medyada mükemmel hale getirmelerine neden olan bir kültürden bahsediyorum. "Hayır" demek pek çok insan için zordur çünkü bunu söylemek suçluluk duygusu getirir. Yeterince yapmadığımızı ve kişisel katılımımız olmadan işlerin dağılacağını hissediyoruz. Elbette mantıksal olarak bunun doğru olmadığını biliyoruz. Dünyada meydana gelen her şeyle birlikte, 7/24 çalışabilecek durumda olsak bile, bunun yine de yeterli olmayacağının farkındayız. Yine de suçluluk duygularının bizi ele geçirmesine engel olamıyoruz. Bunun da ötesinde, kültürümüz meşguliyet arayışına gerçekçi olmayan bir değer veriyor. Toplum bize bir şey üzerinde çalışmıyorsak, herhangi bir şey, sadece zaman kaybettiğimizi söylüyor. Bu nedenle, "hayır" dememizin nedeni, kendimiz için bir şeyler yapmaya zaman bulabilmemiz veya belki de "hiçbir şey yapmamayı" (nefes almamızı) başarabilmemizse, bu durumlarda kendimizi değersiz hissederiz. Nihayet "hayır" veya "yapamam" deme cesaretini topladığımızda bile, bu olumsuz yanıtı haklı çıkarmak için bir açıklama sunmak zorunda hissederiz. İşte bu yüzden bir an için "hayır" kelimesinin aslında tam bir cümle olduğunu düşünmenizi istiyorum. "Hayır." Nokta, cümlenin sonu. Biri sizden bir şey yapmanızı istediğinde "hayır" kelimesini söylemek ve ardından "neden" ile takip etmemek tuhaf, hatta kaba gelebilir. Kelimenin geride bıraktığı yüklü alan aşikardır. "Hayır" demeyi öğrenmek ve onun ihtişamıyla yalnız başına takılmasına izin vermek küçük bir tür süper güçtür. Elbette, kibarca reddetme ile karşılaştığında, alıcı taraf büyük olasılıkla bir "neden" ile karşılık verecektir. (Evet, "hayır" kelimesi kibar bir kelimedir.) Böyle bir şey olursa ve "hayır tam bir cümle değil" demenin biraz sert olduğunu düşünüyorsanız, cesaretinizi biraz kırılganlıkla birleştirmeyi deneyin. Bazı "hayır" kullanımlarım için bir sebepten dolayı zorlandığımda, "İnanılmaz derecede yorgunum ve zihinsel olarak başka bir taahhüt üstlenemiyorum" gibi ifadelerle dürüst ve çekinmeden yanıt veririm. Bu sadece nadiren bir meydan okumayı ortaya çıkarmakla kalmaz, aynı zamanda ham ve dürüst olma isteğim bazen başkalarına da aynı şeyi yapma konusunda ilham verir veya en azından çabalarımı alkışlarlar. "Hayır" Kelimesini Kullanmadan Hayır Demenin Üç Yolu
Sadece "hayır" diyerek kaba veya sert davrandığınızı hissediyorsanız, burada iyi haberler var. Kelimeyi hiç söylemeden "hayır" demenin birçok alternatif yolu vardır.
"Hayır" kelimesinden bir derece sapmak "yapamam" demek olur.
İki derece uzaklaşma, "Sana geri döneceğim" demek ve kibarca reddedebilmek için kendine moral konuşması için yeterince zaman kazanmak olacaktır. Üç derece uzaklaşma, alternatifler yaratarak başka bir şeye evet demek olurdu. Örneğin, yakın zamanda birisi büyük bir sosyal adalet örgütü toplantısı için benden içecek almamı istedi. Bu özellikle saldırgan İcra Direktörüne "hayır" demekte zorlandım, bu yüzden "O gece kayıt masasına ben bakabilirim!" Yanıtı olumsuz olandan (yapamayacağınız veya yapmayacağınız bir şey) olumlu bir şeye yapabileceğiniz veya yapmaya istekli olduğunuz bir şey) yönelterek mümkün olabilir.
Bir Rıza Kültürü Nasıl Oluşturulur
"Hayır" demeyi öğrenmek, meditasyon yapmayı öğrenmek gibidir, geliştirmeniz gereken bir alışkanlıktır. Ne kadar çok söylersen o kadar kolaylaşır. Ne kadar kolay olursa o kadar az suçlu hissedersin. Ne olduğumuz ve kendi zihinsel istikrarımız için kabul etmeye istekli olmadığımız hakkında kişisel sınırlar oluşturmalıyız. Ve "hayır" demek sadece davetleri reddetmek veya fazladan çalışmaya "hayır" demek değildir. Sınırlar koymak, diğer insanların da sınırları olduğunu kabul etmek anlamına gelir. Gününüzü bir başkasına yüklemeden veya o sıradan akşam yemeği resepsiyonunda yoğun bir sohbete girmeden önce onay istemek (geliştirilecek başka bir alışkanlık!) anlamına gelir. Bu yapılacak nazik bir şeydir ve başkalarının da izleyeceği tavrı belirler. Örneğin, bir aktivist arkadaşım var ve onu çok takdir ediyorum çünkü bana her zaman "Hey, şu anda seninle konuşmam için zihinsel kapasiten uygun mu?" Veya "Geçen gün olan olay hakkındaki düşüncelerini sormamda bir sakınca var mı?"
Kendi sınırlarınız dahilinde, birisi sosyal bir toplantıda veya rastgele bir buluşmada size dinlemeye hazır hissetmediğiniz bir şey anlatmak istediğinde "Bu hikayeyi bana anlatmak için güvendiğinize çok minnettarım, ancak şu anda zihinsel kapasitem dolu olduğu için konuya kendimi tam veremeyeceğimi hissediyorum ve umarım anlayabilirsiniz. Onun yerine bu gece başka bir şey konuşsak sorun olur mu? " Bu yaklaşım aslında bireyleri gelecekte sizden onay istemeleri için eğitir ve onlara aynı şeyi yapma izni vererek kendilerini güçlendirmelerini geri kazanmalarına yardımcı olur.
Kendinize Nasıl "Hayır" dersiniz?
"Hayır" demeyi öğrenmek, yalnızca diğer insanlarla yapmanız gereken bir şey değil, kendinize söylemeyi öğrenmeniz gereken bir şeydir. (Muhtemelen en kötü suçlu sensin!) Kendinize "hayır" demek, nihayetinde uzun vadede kendi iyiliğinize katkıda bulunacak kişisel sınırlar yaratmak anlamına gelir. Kendinize "hayır" demenin bazı yolları:
*Size günde birkaç kez uyarılar gönderen haber uygulamasına "hayır" demek
*Haberleri saatte birden çok kez kontrol etmeye "hayır" demek
*Sosyal medya beslemenizdeki her bir trol'e "hayır" demek, çünkü onların fikirlerini değiştirmeyeceğinizi ve sadece kendi enerjinizi tükettiğinizi fark ediyorsunuz.
*Sabah ilk iş telefonunuzu kontrol etmeye "hayır" demek.
Burada bir tema görüyor musunuz? Kendinize "hayır" demek, genellikle gün içinde otomatik pilotta hareket ettiğiniz zamanların farkına varmakla el ele gider , tepki vermek yerine seçim yapmak!
Aktif olarak "evet" demeyi seçmediğimiz ve sadece hayatımıza girmesine izin vermediğimiz küçük anlarda enerjimizi tüketen bu şeyleri hayatımızdaki karışıklıklardan arındırmaya istekli olmalıyız. Yeni alışkanlıklar yaratmak demek, otomatik alışkanlıkları nasıl kazandığınızı anlamak ve an ile bağlantınızı kaybettiğiniz yeri bulmak anlamına gelir.
Aksi takdirde "hayır" diyebileceğimiz şeylere "otomatik olarak" "evet" deme yöntemlerimizin kontrolünü ele aldığımızda, gerçekten önemli olan şeylere "evet" demek için kendimize alan açarız.
Öyleyse, evet'lerinizi seçmeyi nasıl öğrenirsiniz? Ne zaman "evet" diyeceğinizi öğrenmenize yardımcı olacak hızlı bir uygulama:
*Neye "evet" dediğini düşünmek için bir nefes al.
*Kendinize sorun, "Kalbim bunun içinde mi? Bunu doğru nedenlerle mi yapıyorum (motivasyonum nedir)?
*Bunu bırakıp daha önemli bir şeye yer açabilir miyim? "
Bir noktada, her zaman daha önemli olan "bir şey" olmadığını fark edebilirsiniz. "Ben önemliyim" cümlesini içselleştirmek ve kabul etmek zaman alıyor.
Evet'lerinizi seçmek için pratik yaparken, en önemli şeylerin karşılığında en az önemli olan şeyleri filtrelemeye başlarız. Kongre Üyesi Maxine Waters'ın sözleriyle "zamanımızı geri kazanmaya" başlıyoruz. Bireysel hedefleriniz ve amaçlarınızla uyumlu şeyleri başarmak için ne kadar çok zaman ve alan yaratırsanız, o evetlere karşı bencil olma konusunda o kadar iyi hissedeceksiniz.